Verkis: Cartola
Versio: Wel
Lasta esper'
Floras dum varme batas la kor'
Jam somer' ekadiaŭas for
Ĉe mi
Al la ĝarden'
Mi revenas konscie ke plor'
Ne sin tenos en mi antaŭ flor'
Sen vi
Plendon al rozoj
Ĉu mi ne faras
Ĉu respondu rozoj
Ili, nur, al tristaj supozoj
Donas freŝan aromon de vi, oj
Revenu tuj
Ne plu miaj okuloj senvivu
Ni ne lasu ke sonĝoj fiktivu
Por ni
Vidu alian tradukon:
La rozoj silentas
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Bonvolu lasi vian komenton. Dankon!